Endalausar afsakanir

Nú er farið yfir eitt og annað sem á dagana dreif á þessu ári sem senn er horfið á braut. Markmið voru sett og svona upp og ofan hvernig gekk að ná þeim.
Golfmarkmiðið fór ótrúlega úr böndunum. Ég náði nú að verja titilinn sem klúbbmeistari eldri kvenna í lægri forgjafarflokki en það var nú bara hundaheppni. Ég var að spila svo illa að ég hækkaði þrjá daga í röð í forgjöf.
En ef ég greini þetta þá var það þannig að þó ég væri að slá betur og beinna en oftast áður þá var það á kostnað lengdarinnar og munaði uþb  30-50 metrum á því sem ég hef verið að gera undanfarin ár. Það sem fór svona bölvanlega með forgjöfina voru púttin. Stutta spilið ágætt svo sem nema púttin. Oftast voru jafnmörg pútt og brautarhögg og stundum fleiri.
Þó ég væri ánægð með mig og mörg frábær högg, þá fór þetta mjög í taugarnar á mér. Ég get alveg viðurkennt , af því þetta er nú uppgjör, að ég fór allan geðvonskuhring golfarans og það nokkrum sinnum. Eins og sjá má á myndinni þá fann ég hann ekki upp heldur er þetta líklega eitthvað sem margir golfarar fara í gegnum af og til. 

Ég var með ýmsar afsakanir eins og að ég þyrfti að :
Fara til kennara og æfa nýja sveiflu.
Fara að stunda nýtt sport. 
Fá mér nýjar kylfur.
Ég væri að nota ónýta bolta. 
Ég ætti bara að hætta og aldrei að spila framar.
En óðara bráði af mér og ég tilbúin í næsta leik.

Það eru ekki vandræði að setja sér markmið fyrir árið 2013 í golfinu. Gömlu markmiðin um 10 í forgjöf standa enn. Pínu vandamál að hafa ekki fastan makker til að spila við, upp á forgjafarskráningu, en það hlýtur að reddast.
Allavega ætla ég að eiga gott golfár, ef heilsan leyfir, en það er víst útilokað að nota hana sem afsökun " so far" . Ég hlakka svo til að byrja aftur.
Góðar stundir og sjáumst á golfvellinum, ágætu golfarar.

Trú

Gleðileg jól ágætu bloggvinir og megi nýja árið færa okkur lausnir og leiki, gleði og gæfu, ást og árangur.

Trú.

Ég trúi á ást og yndi,
en ekki á myrkrið kalt,
ég trúi á leik í lyndi,
á lífið sem sigrar allt.

Ég trúi á okkar æsku,
og öldungsins viskubrunn,
ég trúi á tryggð og gæsku,
á traustan og sterkan grunn.

Ég trúi á mannsins mildi,
þann mátt sem svo fagur er,
ég trúi á göfug gildi,
hið góða sem býr í mér.

(e.Kristján Hreinsson)