Aðskilnaður minn og kirkjunnar

Nú hef ég ákveðið að segja skilið við stofnun sem ég hef lengi tilheyrt sem er þjóðkirkjan. Ástæðan er sú að nokkur undanfarin ár hef ég verið meira og minna óánægð með þá stöðu sem kirkjan hefur komið sér í.

Þar hefur margt komið til en þó mest sú æpandi stöðnun sem mér hefur fundist ríkja innan veggja þar. Mér hefur fundist skorta á trúarhita presta og sannfæringu en í staðinn er boðið upp á steingelt messuform fyrir hinn almenna safnaðarmeðlim og sömu sálma síðustu áratugina.

Nýlega tjáði ég mig um fáránlega kirkjusiði sem felast í því að reka fólk á fætur í tíma og ótíma þó ekki sé um að ræða nema klukkustundar athöfn.

Þrátt fyrir endurútgáfu á hinni heilögu bók , ekki fyrir löngu, hefur mér fundist sumir prestar eins og nátttröll sem hafa dagað uppi. Ég veit vel að mikið starf er unnið innan kirkjunnar bæði barna- og unglingastarf auk hjálparstarfs sem flokkast sem nútímalegt og jákvætt. Spurningin er hvort það er helsta hlutverk kirkjunnar.

Það sem mér hefur helst verið þyrnir í auga er ríkisreksturinn á kirkjunni. Mér finnst það vera mismunun milli trúfélaga og úrelt hugmyndafræði. Toppurinn er svo ótrúlegar upphrópanir um ótrúlegar uppáferðir sem hefur nú tröllriðið umræðunni í nánast þrjár vikur samfleytt. Varla er sest niður með fólki án þess að kirkjan og biskupar hennar séu til umræðu. Þessi umræða finnst mér frekar keimlík þeirri fyrri um sama mál. Áður voru það ákærukvendin sem voru úthrópuð og samúðin með hinum kynþokkafulla biskupi en nú er það omvendt. Útslagið gerði líklega klaufaleg viðbrögð núverandi biskups við yfirlýsingum dóttur hins ákærða sem mér finnst koma fram ótrúlega seint. Einnig finnst mér framganga ýmissa presta í málinu í fjölmiðlum afar óskemmtileg.

Prestar hópast nú saman og jesúa sig yfir ósköpunum en mér segir svo hugur að þeir hafi vitað um þetta eða í það minnsta grunað hvernig málum var háttað.

Varð ekki hr. Ólafur biskup, fulltrúi guðs á jörð, æðsta yfirvaldið, boðberi friðar og réttlætis, ímynd siðgæðis kristninnar í æðstu stofnun hennar, þjóðkirkjunni sjálfri, fyrir tilstilli prestanna?

Ég þarf ekki lengur að bíða eftir vísbendingu frá guði :)