Námsörðugleikar

Ungur drengur var í vandræðum með stærðfræði en klár í öllu öðru.
Foreldrarnir reyndu allt, aukatíma, einkakennslu og fleira en ekkert dugði. 

 Loks prófuðu þau kaþólskan skóla, nunnur og allan þann pakka.
Þegar drengurinn kom heim að loknum fyrsta degi, gekk hann rakleitt inn í herbergi sitt. Í tvo tíma grúfði hann sig yfir stærðfræðibækur, kom fram til að borða og fór svo aftur að læra. Svona gekk þetta alveg fram að fyrstu prófum. 

 Eftir prófin kom hann heim, lagði umslag á borðið og fór inn í herbergi sitt.
Forvitin opnaði móðirin umslagið, með blöndu af eftirvæntingu og kvíða. Á bréfinu við Stærðfræði, stóð stórt “A”. Ofsakát þustu foreldrarnir inn í herbergi drengsins. 

 Hvað olli þessum straumhvörfum? “Voru það nunnurnar” spurðu þau.
“Nei. Mér var ljóst frá fyrsta degi í skólanum, að ég þyrfti að taka mig verulega á” sagði drengurinn. “Hvernig stóð á því” spurði móðirin.

“Þegar ég gekk inn í anddyrið og sá gaurinn sem var negldur á plúsmerkið, vissi ég að þau tóku stærðfræðina mjög alvarlega í þessum skóla...