Morgunstund með strákunum.

Í morgunn mættum við dóttla í Laugum, klukkan rúmlega sex, eftir að hafa velt vöngum yfir því hvort við ættum að vakna og horfa á strákana í handboltanum eða fara í ræktina. Niðurstaðan var að mæta hálftíma fyrr en venjulega og horfa á leikinn í ræktinni. Þetta gerðum við og náðum hlaupabrettum með sjónvarpskjá. Það var alveg magnað að fylgjast með íslenska liðinu. Þeir tóku strax forystu og héldu henni þó tæpt stæði um stund og fyrir vikið varð leikurinn enn meira spennandi. Það var líka frábært að upplifa stemminguna í þessum stóra sal þar sem fólk fagnaði hverju marki í seinni hálfleiknum og í leikslok stoppuðu flest, ef ekki öll, hlaupabrettin samtímis og fólk klappaði ákaft eins og það væri á leiknum.  Það voru greinilega fleiri en við mæðgurnar sem voru lengur á brettinu en venjulega til að fylgjast með þessum frábæra leik.Það er augljóst að ekki er nauðsynlegt að hittast á einhverjum íþróttabar til að ná upp góðri stemmingu. Ólafur Stefánsson uppáhaldið mitt var eins og venjulega ljúfur og góður. Nú er það bara lokaspretturinn. Áfram Ísland.

Meðalfell

Ég gekk á Meðalfell í Kjós síðasta fimmtudag með gönguhópnum mínum. Þetta fjall lætur ekki mikið yfir sér og nafnið bendir ekki til að það sé erfitt. Ég viðurkenni að það var mun erfiðara en ég átti von á en það er ca.350 m hátt  en ekki eins hátt og Keilir sem ég gekk á viku áður. Það var smávegis úði þegar við lögðum upp í ferðina en menn létu það ekki trufla sig og það var greinilega rétt ákvörðun því það var bara fínt veður þegar á leið. Ég var alveg að springa úr hita og mæði en hinir, sem eru vanir, blésu ekki úr nös. Samt er ég í ræktinni þrisvar í viku og hélt að ég hefði gott þrek. Ég var sú eina sem fækkaði fötum á leiðinni upp og fékk tiltal frá fararstjóranum " Ekki úr meiru Kolbrún"  En þetta var bæði fróðlegt, fallegt, skemmtilegt og svo var hlíðin svört af berjum....... Aldeilis frábært.