Kyrrðarstund

Venjulega fer ég í göngutúr í hádeginu með vinnufélögunum og er gengið í hálftíma og síðan farið í mat. Stundum fer ég ein og þá er ég að montast við að skokka. Í dag var ég ein og hljóp af stað. Ég var stödd fyrir utan kirkju þegar ég var búin að hlaupa nóg og þá var verið að hringja inn til þjónustu og ég skellti mér inn. Þessi þjónusta kallast kyrrðarstund og voru allt að 15 manns mætt í hana. Einn sálmur var sunginn og síðan tekið til altaris. Fólkið fór upp og þáði syndaaflausn, fyrirgefningu og eilíft líf með inntöku á lífsins brauði þ.e. líkama og blóði Krists. Síðan stóð fólkið í hring og bað fyrir öðrum t.d. að mállaus maður fengi málið aftur og einstæð móðir fengi aðstoð,"you know who, God" og eitthvað mjög persónulegt. Ég fór að hugsa um hvort hægt væri, undir því yfirskyni að verið væri að biðja, að básúna út veikindi og ástand fólks án þess að það vissi. Allavega var kyrrðin ekki mikil og ég var hundsvekkt þegar ég fór. Boðið var upp á veitingar sem fólkið þáði sem greinilega var þarna sóknarbörn  en ég flýtti mér út og skokkaði í vinnuna. Þetta er líklega öldrunarstarf kirkjunnar og er alveg ágætt út af fyrir sig.

Athugasemdir

[Ólafur Ragnarsson, 22.6.2008 kl. 15:55]

Amen eftir efninu.Athyglisverð grein um krókaleiðir kristninar.Innlitskvitt fyrir síðustu færslu tók kveðjuna þar til mín eins og vera ber og sendi hana orðrétta til"föðurhúsannna"Ætti maður kannske að segja"móðurhúsanna".Kært kvödd

[Kolbrún Stefánsdóttir, 22.6.2008 kl. 23:34]

hahah ég sagði alltaf hér áður fyrr að dóttir mín sem er nú 28 ára og flutt að heiman, loksins, byggi í móðurhúsum þannig að það orð hugnast mér ágætlega. kveðja til þín Kolla.

[Georg Eiður Arnarson, 23.6.2008 kl. 19:46]

kvitt og kveðja.