Hvunndagsergelsi

Í dag hitti ég skemmtilegan iðnaðarmann. Hann talaði góða íslensku enda Íslendingur. Hann kom heim til mín til að gera við ísskápinn sem orðin er átta ára og því vafi hvort borgaði sig að gera við hann. Hann sagði mér að koma ( heim úr vinnunni) með 15 þúsund krónur því hann vissi hvað væri að þ.e. hitaelementið. Auðvita gerði ég þetta og hugðist nýta tímann og strauja á meðan ég þyrfti að hanga heima yfir iðnaðarmanni. Hann var hinsvegar í spjallstuði og spurði mikið þannig að ég kom mér ekki að verki. Þegar hann setti ísskápinn í samband vildi ekki betur til en svo að strau-vélin sló út rafmagninu. Ég sagði honum að hann hefði gert einhverja vitleysu og þetta væri örugglega honum að kenna. Hann bara hló að mér. Þegar hann fór hélt hann á hitaelementinu úr strau-vélinni  undir hendinni. J  Það er eins og öll tækin mín séu að gefast upp öll á sama tíma. Spurning hvort hitaelementið í mér þolir þetta. JJ

Athugasemdir

[Guðrún María Óskarsdóttir., 29.8.2007 kl. 02:08]

Það er þokkalegt, þú verður sem sagt með iðnaðarmann í vinnu við viðgerðir á rafmagnstækjum.

kv.gmaria.

[Kolbrún Stefánsdóttir, 29.8.2007 kl. 08:05]

Já það stefnir allt í það...

[Gísli Baldvinsson (IP-tala skráð) 29.8.2007 kl. 13:39]

Þú ert hvorki ísskápur né straujárn ágæta Kolbrún. En það þarf oft að geyma mál í kæli, jafnvel frosti, og svo þarf að strauja og slétta hugsjónarmálin. Ég held að þín eliment séu bara í ansi góðu lagi

[Kolbrún Stefánsdóttir, 29.8.2007 kl. 19:27]

:) já takk fyrir það Gísli þau eru sem betur fer í þokkalegu jafnvægi þrátt fyrir slæmar fréttir af ástkærri strau-vél. 50 þúsund kostar bara elementið +vinna iðnaðarmanns. 105 þúsund ný vél.. spurning hvort maður verður ekki bara krupaður í framtíðinni.